Perşembe, Nisan 15, 2010

Sebebi Karışıklığın..

Aklım başımda değil yine. Aslında hiç gerek yokken bile, yazıyorum her fırsatta öylece.. Neden yapıyorum ki bunu bilmem. Artık sözlerim tarihe kazınıyor. Tarih sözlerime giriyor, sözlerim tarih oluyor.. Adımın gerektirdiğini düşünme aşamasındayım hâlâ. Sessiz olmaya çalışan ama bir türlü beceremeyen bir benliğim düşünceler alemimde. Anlayan da yok anlatan da yok beni henüz. Karışık duyguların esiri, Dünya hapsinin mahkumuyum adeta. Gün sayıyorum çetelemde attığım her çizgi daha karmaşık düşüncelere sürüklüyor beni. Geçtiğim her gün, çorba etkisi yapıyor oluşturduğum hayat yemeğinde..

Hiç yorum yok: