Sustuğum söylemediğim..
Ağladığım beklediğim.
Bundan önceleri hep uf dediğim.
Artık zamanı geldi uf dediğime "Af" dedim.
Çünkü bildim ki isyan haddimiz değil.
Ağladım ki gözyaşlarım af vesilesi olsun.
Bilmediğimi hissettim, yaşadım.
Artık ağlayamadım.
Sadece sadaka verdim diğer insanlara
Ufacık bir gülümseme artık benim sadakam..
Dilenci kadın arkamdan geldi
Allah seni bağışlasın dedi.
Ona da verdim aynı sadakadan.
Belki ihtiyacı vardı
Ama duasını satamadı.
Yandım yine aynı ateşle
Serin bir yer aradım da bulamadım hiçbir yerde..
Sadece secde oldu derdime çare.
Ağlamaklı gözlerimden yaşlar akmaz oldu son günlerde..
Ateş sıcaklığında gözyaşlarımın akmamasının sebebi,
Halisiyet azlığından biliyorum.
Ey Firavunun bile duasını kabul eden Rab..
Halis olanlardan eyle dualarımızı
Tecelliyatını tez eyle..
Allah (Azze ve Celle).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder