Çarşamba, Ocak 11, 2012

Başlangıç ve Bitiş Arasında..

Başladım yine yeni bir yazıya, gece 3te başlayıp sabah 10da bitirdiğim. Üzerinde uyuduğum yazıma. Rüyalar gördüm yine bir sürü, uyandığımda üç beş tanesini hatırlayabildiğim. İçinde sen olanları unutamadığım rüyalardı onlar.

Öyle ki, yalnızlığı çağrıştıran ama sen geldiğinde renklenen rüyalar. Önce siyah beyaz, sen geldiğinde rengarenk olan rüyalar. Gördüğüm 1 senelik manevi eğitimin dışına çıkmamı engelliyor aşkım. Aşk'ı kendi içinde yaşamalısın dedi okuduğum kitaplar çünkü bana. Ve Fatih Sultan Mehmet'ten öğrendim aşk'ı ben, onun hocalarına danıştım çoğunlukla. O aşk ki her alanda sana büyük başarılar kazandıran. Öyle bir aşk ki o, aşk'ı baştan yazan, ya sen beni alırsın ya ben seni İstanbul dedirten. Tarihe gömüldüm yine aşk'ı tarihte aradım. Sonra zaman geldiği yine aklıma dudağımda ufak bir kıvrılma. Üzüntüden değil, düşünceden oldu bu rüya.

Bazen yanılıp yanılmadığımı ayırt etmekte zorlanıyorum. Öyle zamanlar oluyor ki kader diyip geçiyorum. Kendime bahtsız dediğimde bu bahtı kadere yormanın kuantum düşüncesine aykırı olmadığından emin olamıyorum. Uzun uzun cümleler kuruyorum sonra yine, başında anlamını bulan sonunda kaybeden cümleler oluyor bunlar genelde. Neyse, yine aşk'ın tarifini yapmaya çalışırken boğulmaya yakın bir yerde su yüzüne çıktım. Benzetmelerimi beğenenler olsa da, beğenmeyenler karşısında aşk'ın sessizliğini kullandım. Umrumda olmadı dünya. Çünkü ben aşıktan öte apaşıktım.

İma ettim düşüncelerimi hep bir türlü anılarla buluşturamadım. Bir anlamda denemeydi bu, ima ederek çekeceğim acıyı azaltma denemem. Bile bile kendimi boşluğa atıp bu boşluk ile boğuşmam. Sade ve umutsuz bir bireyim şimdi galaksinin en bahtsızıyım belki de.. Olsun. Her ne kadar bahtsız da olsam, bu bahtımı yenip aşk ile buluşacağım eminim. Yanlış bir şeyler yaptığımda beni uyaranlara teşekkür ederim.

Bir başlangıç ya da bitişteyim. Ya da ikisinin arasındayım kim bilir. Mutlu olmam için çabalayıp tavsiyeler verenler, tecrübeleriyle benim hayatımı da yönlendirmek isteyenler çok fazla. Yüklemsiz cümleler kurduğum anda, saçmalamadan basit kelimeleri bir araya getirerek yazılabilecek sayıların arasında boğulmaya yakınım. Beni bu kelimler havuzunda boğulmaktan kurtaran belki başlangıcım belki bitişim olana aşık oldum. Fatih Sultan Mehmet gibi bir söz ile başlangıca mı bitişe mi yakın olduğumu belirleyebilirim umarım. Ya sen beni bu kelimeler havuzunda boğulmaktan kurtaracaksın, ya da ben seni çekip bu sade hayattan kurtaracağım.

Hiç yorum yok: