Cuma, Haziran 22, 2012

Bir Rûyadan Arda kalanlar

Sadece bir rûya gördüm bu gece. Saniyeler sürdüğünü bildiğim. Ama ömrümün sonuna kadar sürse şikayet etmeyeceğim.
Upuzun bir rûyaydı ama zihnimde şimdiki zaman ile geçmiş zamanı birleştiren, kıymetini bilmediğim anları devam ettiren ve beni gerçeklerle yüzleştiren. İçinde ruhumdan çok değer verdiğim bir kız barınıyordu. Benim onu ne kadar çok sevdiğimi bilmesine rağmen hala gözü başkasındaydı. Her başkasının adını andığında yüreğim burkuluyor. Ama üzülmesin diye ona bir şey diyemiyordum.(Türkiyede yaşamasına rağmen rûyada) Almanyadaydı, her gūzel şey gibi bu rûyanın da sonu olmalıydı. Şu an kaldığım yerde öyle bir ev olmayan bir eve bıraktık onu.
O kadar gerçekçiydi ki burda öyle bir ev olsa gider arardım onu. Rûya gibi olsun bu yazı da kısacık ve manalı. İnsanın hissettiklerini hissettirmesi Dünyanın en zor 7 şeyi arasında olmalı.

Hiç yorum yok: