Perşembe, Temmuz 19, 2012

Saçmalar Gibi

   Yana yakıla yaşıyoruz hayatı nedendir bilinmez. Ya da -z ekini kaldırıp -m yapmam gerekli galiba emin olmadan bilemem. Karanlığa doğru hiç korkmadan gidiyormuşum gibi hissediyorum son günlerde nedense. Uzun cümleler kurmanın marifet olduğunu sanıp, saçma sapan da olsa uzun cümleler kurma uğraşındayım. Konuşurken düşünmemeye özen gösterir gibiyim. Kendimi eleştirerek huzur buluyorum sanki.

   Okulda yaşıyorum adeta, her iş çok ağır gibi geliyor ve ordan oraya koşturarak gerçekten eğlendiğim işi arıyorum. Galiba enerji sektöründe acayip eğlenirim ben. Teorik kısımları dahi eğlendiren bir enerji sektörü seçeneğim var önümde. Ama o kadar kararsızım ki, sanki bölümüm enerji alanıyla ilgili hiç bir içeriğe sahip değilmiş gibi hissediyorum. Gerçi ne alakası varsa, sanki herkes bölümüyle ilgili bir meslek yapmak zorunda.


   Neyse, umurumda olan şeylerin sayısı fazlalaştı. Bi de fazlalaştığı için zor geliyor yapmak görevlerimi. Pazartesi günü rahata ereceğim İnşallah. Hem ablam da gelecek pazartesi. Şimdi onun için güzel bir gezi planı hazırlamak lazım. Hadi bakalım Kerim göreyim seni.

   Berlin'de sahur, Münihte iftar nasıl yapılır? Diye bir yazı yazmak istiyorum buraya. Ortaokul arkadaşlarım iftar  için buluşmak istiyorlarmış. Dün biraz mesajlaştık. Dedim ben Almanyadayım, herhalde hava atıyorum sandılar. Böyle ezme çabaları falan, hiç değişmemişsin dedi biri. Dün geceden beri düşünüyorum da, aslında çok değiştim be. Eskiden olsa konuşmayarak cevap verirdim onlara, bunu becerebilirdim. Şimdiyse, az da olsa niyetimi belli etme durumundayım. Uff bunları niye size anlatıyorum ya.. Neyse. Bu yazı da burda bitsin. Çenemin açılması ellerimin fazla ve saçma sapan yazmasına sebebiyet veriyor. Bi de insanlar yazdıklarım üzerinden beni değerlendiriyor (nokta).

Hiç yorum yok: