Salı, Mart 23, 2010

Kavuşma..

Uzun gecelerin sabahıdır, doğduğum gün. Hem gecem hem gündüzüm oldun bugün.. Hem sırılsıklam oldum yalnızlık yağmurunda, hem kurudum beni yakan sıcaklığınla. Yalnız kaldım, yanlış yaptım. Ona rağmen hep ben oldum, bende buldum benliğimi.. Sonra bensiz kaldım yine sensiz olduğumu düşündüm kaldırımların üzerinde yürürken.. Gecelerin sabahına yeniden kavuşurken...

Hiç yorum yok: