Adım Adım Ben

Yakın geçmişin geleceği oldum son günlerde.. Attığım her adımın esiri oldum. Mutsuz oldum ki anladım mutluluğun kıymetini seven oldum ki anladım sevilmenin değerini. Sustum ölesiye, sustum öylesine. Sonra içimi döktüm, yine kendi içime. Sessiz yalnızlıkların adamıyım ben dedim ya geçmişin geleceğinde sessiz bir sevilenim ben..

Anlamsızlığımın Sebebi

Satırlar almaz yazacaklarımı aslında, aklınız almaz söylediklerimin anlamını. Öyle bir varlığım ki ben, anlaşılmaz söylediklerim, anlamaz kimse.. Halbuki açıktır kapım herkese anlamak isteyene de istemeyene de. Ama bakar da göremez kimse görür de anlayamaz beni.. :(

Unut

Unut sevdiklerini,
Unut umutsuzluklarını,
Gün, yeni gündür.
Unut yaşadıklarını.
Hep derler ya, "ânı yaşa" diye,
Öyle yap işte..
Anda yeni bir ân ol.
Sonra yine unut anında,
Unut ki;
Mutlu anların mutsuz anlarını hatırlatmasın sana.

Büyük nimet bu unutmak
Birgün olur da unutursan unutmayı
Bu şiiri hatırla
Umutla bak unutmaya
"Unut" sözcüğü umut olsun hayatına...

Günler..

Gün geldi güldüm, gün geldi ağladım. Bir gün geldi ağladığıma güldüm. Geçti günlerim birer birer, öyle hızlı geçti ki anlamadım, hangi gün geldi hangi gün gitti? Sordum kendime sonra, ağladığım gün mü güzeldi? Ağladığım güne güldüğüm gün mü? Karar verdim anında günler güzeldi, gülsem de güzeldi, ağlasam da güzeldi. :)

Korkulu Heyecan Yalnızlığı :s

İşte bu an beni heyecanlandıran, aynı zamanda korkutan. Korku ve heyecanı bir arada yaşatan.. Yalnızlık diyorum buna kısaca, seni anlayan biri bulamadığında kapıldığın duygu işte; bilirsin ya.. neyse..Kapıldın mı bu duyguya sürükler gider seni bilinmezler ardınca. Kaybolup gidersin bilmediklerin arasında. Dünya, denilen bu yerde beni anladığını düşünen, bana yalnız olmadığımı düşündüren dost, sözüm sana.. Umarım hala beni anlıyorsundur...

Anlamsız Anlam

"Anlam"ın anlamsızlığını anında anla ki; "Anlam" anlam kazansın aklında.. Yani, "Anlam" anlamsız aslında.. ;)

Gecenin Ardındaki Gün

Sessiz geçen her gecenin ardından günü büyük  bir özlemle anar insan.. Derken anlamazsın gecenin güzelliğini.. Derken gün gelir geceyi özlersin.. Böyle dönüp gider bu döngü ta ki gecen hiç gündüz olmayana kadar...

Bilinmeyen

Gördüklerim görmediklerimden fazlaydı, derken bilmediklerim bildiklerimi çaldı. Kayboldum bilinmeyende, sanki görmediklerim gördüklerim kadardı..

Hatırlamak..

Eski günler canlanır bazen insanın gözünde, hatırladıkları hatırlayamadıklarına karışır. Üzüntüler, sevinçlere, mutluluklar, hüzünlere karışır. Sonra bir film şeridi gibi geçer gözünün önünden yaşadıkların, herkesi, her şeyi hatırlarsın..

Sessiz Yalnızlık Sevgisi

Sessizlik, aynı yoğunluğuyla hakim ömrüme. Yalnız değilim, yalnızlık hep benimle. Gülüyorum hayata her fırsatta sevgiyle. Böyle karmakarışık işte, sessiz yalnızlık hiç buluşur mu sevgiyle?

Benliğimin Yeri

Bilinmez diyarlarda, bilindik bir yerdeyim şimdi; sana göre hem tanınan hem de yabancı bir benim şimdi...

Sendeki Gündüz

Uzun, karanlık gecelerin zifiri karanlığında doğdum. Benliğimde ben, seninle sen oldum. Ne bana benzedim aslında ne sana, ben hep, benzeyen oldum. Karanlık bir gecede de doğsam. Gündüzün oldum, sanki gündüzle doğdum.. ;)

Günler geçer, hatıralar hep akılda kalır ve akılda kalanlar bazen satıra geçer... Söz uçar yazı kalır demişler, kalanlar ya hatırda kalır ya satırda diyorum bende.. Hatıralarını satıra aktarmayı bilenler, bilirler; Satırlardır benim hatıralarımı bilen ve aklımda kalan hatıralar, satıra geçmeyi bilirler...

Bundan böyle, karanlık gecelerdir benim gündüzüm. Ağlamak yerine gülmektir, ağlarken gülmektir. Uzun bir yolda hiç durmadan koşmaktır. Dünyayı yanlışlar cehennemine çeviren insanlar size sesleniyorum, "Ben de insanım." diyorsanız, ben değilim arkadaş. Size insan diyen herkes insansa gözümde, ben insan değilim..

Psikolog mu?? Bu ülkenin Psikoloğa falan ihtiyacı yok kardeşim. Avrupanın insanı ne yapıyor? Canım sıkıldı gideyim bir psikolog bulayım.diyor Buluyor bir psikolog anlatıyor rahatlıyor. Türk insanı ne yapıyor? Arıyor kankasını Kanka dert büyük diyor, anlatıyor derdini rahatlıyor... :D

Umut dolu günlerin yarınlarında doğdum. Ağlanılacak yerde güldüm. Garip gelecek ama, kalbimde taşıdığım kandı beni güldüren. İçim kan ağlıyor dediler. "Ne güzel, demek ki yaşıyorsun" dedim.. :D

küçük geldim, bu acımasız Dünyaya hiç bir şeyden haberim yoktu, mutluydum, dışarıda olan onca şeye rağmen, gülüyordum.