Pazartesi, Ocak 24, 2011

Ya Râb, Bildir Bize Haddimizi..

   Azıcık bir gülümseme, ufacık bir sessizlik gibi.. Yazmak gibi bir anda gelen bir duygu değişikliği şimdi bendeki. Anlık gülümsemelerim büyük mutlulukları getirmez ki. Hep aynı yaşantılar, hep aynı duygular, hep aynı sessizlik. Unuttum, kolay mı sandın dedi biri. Ne sandın dedim geriye.. Ağlamadan gülmek istedim, ama beceremedim nedense. Karmaşık yazılardan bir blog oluşturdum ve yayın haklarını sadece kendimde buldum.
   Giderken dediği güzeldi, sen hatalıydın ben hiç bir şey yapmadım dedi. Sustum yine her zamanki sessizliğimle. Önce hatalarını söyledim yüzüne, ardından dua ettim yine arkasından. Mevlam İlahi aşka muvaffak olanlardan eylesin hepimizi..
   Bağışla bizi Ya Rab.. Senden başka kime gidelim de 'affet' diyelim? İnsanlardan af dilememeyi nasib et bana..
Sen ki kulunun halis dualarını geri çevirmezsin. Bu duaları kabul edecek bir tek sensin. Bizde var bir irade de cüzî, sendeki ise Külli. Daha söze gerek yok her şeyi bilen bunu yazacağımı da biliyordu. Ki bunu okuyanın okuyacağından da haberi var. Allah bütün insanlığı bağışlasın, kimseyi cehennem ateşi ile cezalandırmasın. Haddimiz olmayan duaları bize yaptırtmasın. Son olarak, Ya Râb haddimizi bilemedik, bildir bize haddimizi. Ahirette pişman olmaktansa, dünyada pişman et bizi.

Hiç yorum yok: