Cumartesi, Şubat 02, 2013

Dost Bildiklerini Kaybetmek

Uzun zaman oldu yazmayalı, melankolik nefesimden sizlere de bir karbondioksit tadı aldırmayalı. Yaşıyorum bu süre zarfında hayatımı dolu dolu. Anlaşamadığım zamanlar oluyor akciğerlerimle, nefes almaktan vazgeçiyorum bazen. Sonra hadi gel barışalım diyorum, barışıyoruz, upuzun bir solukla.

Dopdolu diyorum ya hayatım, aslında karmaşanın tam ortasındayım, henüz çeyreğini biraz geçmişken ortalama insan ömrünün. İkinci baharlara diktim gözümü. Mantıklı bir çerçevede düşünmenin yaşı 25 derler, yani o yaştan sonra düşünmeden karar veremezmişsin. Ben o yaşa gelmiş gibi hissediyorum kendimi. Eskiden olduğu gibi heyecana bağlı kararları çoktan geçtim.

Bir takım insan grubu kendini çıkardı hayatımdan, bana kin denilen şeyin ne kadar tehlikeli ve bir o kadar da saçma olduğunu bir kez daha gösterdi. Beni olduğumdan farklı göstermek istedi. Değilim, ben sadece bir arkadaş için tahmin edemeyeceğiniz düzeyde iyilik için çalışan biriyim. Bu tip olaylar beni rahatsız edebilir, mühim değil. O kadar kendimle barışığım ki, benim herkese ayak uydurabilmemi iki yüzlülük olarak görenler ve kendini Allah'ın affı yanında O affedebilir ben affetmiyorum diyebilenler için üzülüyorum şu an sadece.

Dost bildiklerini kaybetmek diyorum buna ben sadece. Sen uğruna milyonlarca şeyden vazgeçersin ama o seni bir kalemde silebilecek kadar küçük görür ve kimsin sen der sana hiç olduğunu kabullenemez. Her şey ile hiç arasındaki ince çizgiyi göremez sadece. Mutlu muyum, hayır tabiki de. Ama umutluyum ve 'şükür' artık hayat amacı benim için.

2013 kötü alışkanlıklarımdan vazgeçme zamanıymış demek ki. Bir arkadaş düşünün ki siz kendinize zarar vermeyesiniz diye kendine zarar veriyor. Kötü alışkanlıklar ediniyor. Şimdi biraz daha yoğunlaşabilirim işlerime, kötü alışkanlıklarımdan vazgeçip uyandığım bu uykuda mücadelemi sonuna kadar sürdürebilirim.

Belki bu süre zarfında o beni silen insanlar söylediklerimin anlamını kavrayabilir. Nasip tabi. Belki de doğru olan budur. Bu da onu şükre yöneltebilir. Saçma alışkanlıklarından kurtarabilir.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Seni ilham verici kitap olan "s*ktr et"e davet eder, şunu da sorgulamanı öneririm: 'Dost bildiklerini kaybetmek'te ki mantık hatasını bulmak. Sanmışsın yani değillermiş sonuç olarak onlar hiç seninle olmamışlar. Üzülme dost sadece kendinde olan yanılsama üzmeli seni, ötesi tehh :)

Mühendis'ül Edebiyat dedi ki...

O zaman ne yapıyoruz? Hayat amacım olan rahatlığa ve 'hallederiz' kısmına devam ediyoruz.

Ne demişler, olmadı bi cay koyar mutluluklar dileriz. ;)