Gece yarısı sessizliği bu hayatımdaki. Dilimden hiç gitmeyen, külleri kalbime gömülen..
Bundandır sessizliğim, belki de çaresizliğim. Kim bilir, belki de bir anlam taşıyorum sessizlikte, belki de gömülen sensindir bu kalpte. Seninle ama sensiz bir gece yarısı. Küllerinden doğan, kalbimdeki sessizliğin ağrısı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder