Gün geçtikçe artıyor özlemim. Kalbimin burukluğu gün geçtikçe artıyor. Zaman denilen şey bir türlü dindirmiyor özlemimi, söyle ey yar.. Neden böyle oluyor?
Aynı sevda ile aynı yerdeyim hala bekliyorum. Bir kez olsun gelirsin diye. Köklerimi Dünyanın merkezine doğru uzatıyorum. Ne olur ki bir kez gelsen, sadece kalbimi bana geri versen? İstemem senin kalbini, nereye koyacağımı bilemem ki? Sadece gitme gelirsen bir kez daha o bana yeter. Yetmekten öte beni Dünya’dan eder..
Yazdıkça artar sanki özlemim. Küllerinden doğan ateş misali gözlerimin önünde belirdi gözlerin. Sadece özledim. Gelirsin diye ne acıları gömdüm toprak altına. Aynı yerde bekledim hep seni. Aynı acılara katlandım. Ben hiç değişmedim, hep aynıyım. Senin değişmiş olman beni değiştirmez.
Gel artık ne olur. Çok özlettin kendini gecelerin arkasından güneş gibi doğuver. Sen doğarsan bir daha batmaz kalbimdeki güneş. Bütün acıların panzehirine kavuştum artık merak etme. Hepsini aşabilecek bir yürek var artık yüreğimde.. Hep beklerim böyle sessizce. Ha bugün ha yarın geleceksin diye.. :’(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder