Ben Neyim?

Yine ve yine uzun süre oldu yazmayalı, ben şarkıları dinlerken aklımdan geçenler değişmeyeli çok uzun süre oldu. Özlemek diyince aklıma ilk gelen değişmedi bu süre içinde. Şarkılar ne kadar değiştirmeyi istesede.

Okuduğunuz gibi değişmedi yazma yeteneğim ve değişmedi hayatım çokça. Bir günlük gibi kullandım bundan önce blogumu. Ailem dalga geçmeye başladı kimi zaman. Olabilir. Nelere katlanabilecek kadar güçlü olduğumu bir ben bir de Allah bilir.

Yazıp yazıp sildiğim oldu bu dönemde, eskileri hatırlatmaya çalışanlar da. Çeşitli yanlışlara düştüm, gelecek düşüncelerimi bir çırpıda değiştirdim. Oldu bunlar, bundan sonra da hep olacak. Yine kendimi yüreklendiren cümleler ile devam etmeyeceğim. Belki bu yazıyı kısacık yazacak ve kısalta kısalta bu blogun da ömrünü bitireceğim.

Ailem bana Kerim adını vermeyi düşündüğünden beri mi aldım bu özelliğimi bilmem ama her rüyam gerçek olacak gibi yaşamaktayım. Ömrümü böyle sürdürüp böyle sonlandıracağım. Niye herkesin korkarak ben varım dediği şeylere iki elle sarılıyor ve hiç vazgeçmiyorum sanıyorsunuz. Çünkü zerre miktarı da olsa kerimim.

Yanar yüreğim aşık olunca, tutuşur eğer birine ufak bir sevgi besleyip onunla hayat planı kurduysam. Öyle bağlanırım ki bir şeye eğer gelecek planımın bir parçasıysa. Dünyayı değil, kabri bile görmez gözüm. O yüzden duygusalım, o yüzden gözyaşlarımla güçlenen bir erkeğim. Eğer ağlamasa bu gözlerim, yanar tutuşur da kaybolur bütün hislerim. Hiç sordunuz mu bu soruyu kendinize ben neyim? Nerdeyim?