Salı, Aralık 13, 2011

Hayatımdaki Gariplikler

Boş bir heves, beni eskilere götüren eskilerde yaşatan insanlar. Kendimi kötü hissetmeme sebep olan dersler ve kişilikler. Son günlerimin özeti bu son söylediğim cümleler. Acınacak halime gülmenin verdiği haz şu an bu bedenimdeki. Bir de uzaktan sevmenin verdiği bir his benimki. Saçmalama diyen çok olur bazen böyle yazılara. Bir de anlam bütünlüğü olmayan cümleler kurmuşsun kurduğun cümlelerin sonu yok diyen de.. Önemli değil ben yazıyorum ya o yeter de artar bana elbette.

Gelelim son günlerime, anladığımı düşündüğüm bir arkadaşımla tartıştık bir kaç gün önce. Sonra memleketime gittim ve artık bu şehire karşı nefrete yakın bir duygu hissettiğimi farkettim. Haz almak istediğim şeylerin sayısı arttı ama bu şehirde değil memleketimde her şeyden haz alabildiğimi farkettim. Neyse fazla dağıtmadan konuya gelelim. Birilerine yardım etmeye çalışırken, diğerleri sizin gözünüz gibi baktığınız çiçekleri devirir bazen düşüncesizce. İşte bende de öyle oldu. Ben, herkese yardım etmeye çalışırken, hiç kimse iyilikten anlar oldu. Ben yine iyilik yapıp denize attım, Halık'a ithafen de.. İşte sanki boşa gitti benim iyilikler neyse, orası pek önemli değil.

Bazen öyle derin duygulara bürünüyor ki bu beden ne anlamak mümkün oluyor kendi kendimi ne de kıyından köşesinden anlatmak birine. Bazen öyle derin cümleler kuruyorum ki aklımda, kendi kendime şaşırıyorum bu ben miyim diye. Yılın başının benim için özel bir değeri yok, sadece tarih hanesindeki rakamlar değişiyor o kadar. Eğer biri benim için özel olacaksa, ona yılbaşında değil kendi takvimimize göre hediye alırdım.

Saçma bir şey oldu bir de geçen gün, 'o kız' diye bahsettiğim kızın ikizini gördüm minibüste, ses tonuna varasıya kadar aynı kız. Peşinden gittim belki gerçek olabilir diye. Sonra birara gözlerimi kapattım saçmalama halüsünasyon mu görüyorum diye. Yok kaybolmadı.. Belli bir süre arkasından gittim sonra saçmalama kerim dedim kendi kendime ama yine de engel olamadım kendime. Ona rağmen gözden kaybettim nereye gittiğini nerde oturduğunu bile öğrenemedim.

Unutmak istiyorum artık geçmişi, geçmişte yaşananları yeni bir defter almak bu kadar mı zor. Zor olabilir de imkansız olmamalı tabiki. Yapmak istersen yapabilirsin kerim dedi biri ve yine gözden kayboldu gitti. Galiba bu sefer halüsünasyondu.

Hiç yorum yok: