Pazar, Kasım 27, 2011

Sizce Ne Yapmalıyım?

Saçma bir geçmiş, uzun bir geleceğin esiriyim ben. Yanlışları yalnızlığıma katıştırıp geçmişimle başbaşa kaldığımda, uzundan öte karmaşık cümleler kurmanın hayalimi zorlamayacağına söz verdim bugün. Yazdıkça yazasım geldi de yine, kendimi durdurdum. Amaçsız hayaller, yanlışız yalnız hayatlar düşledim. Saçma sapan cümleler kurmakta üstüme yoktur benim. Beni geçmişimle yalnız bırakmayanlara teşekkür etmeyi de severim. Hatta bazen öyle severim ki geçmişimden bahsetmeyi, bir önceki cümle ile kafiyeli cümleler kurmayı hedeflerim. Dediğim gibi saçma sapan yanlışsız ve yalnız hayaller düşledim. Sonra sordum kendi kendime var mı yalnızlığın bir zıt anlamlısı dilimizde? Yoksa yalnız da mı yalnız kalıyor. Galiba öyle. Düşündüm, birlikte olmak desem yalnızlığın zıddına tam zıt anlam olmuyor sanki. Neyse..

Boş bir paragraftan sonra yine gelmeli galiba, bu aciz mühendisin hayatına. Vize dönemi diye lanet bir dönem geçirdim. Ben mi geçirdim, onlar mı bana geçirdi bilmiyorum da işlerimin yoğunluğundan boğulmak üzereyim. Üniversitede bir hocam ile birlikte tez konumu belirledim. Haftada 2 günümü ona ayırmam gerekiyor. Onu geçtim, bir taraftan yönetim yarışmasına katılacağız. Adı GMC olan. Ona da haftada bir gün ayırıyorum kaldı mı sana 4 gün. Okulu hiç söylemiyorum da okulda da bir sürü ödev var proje ödevleri. Yok ürün tasarlama yok sunum hazırlama yok e-ticaret sistemi kurma. Bunlara da bir gün gitse kalır mı sana 3 gün. Kalmaz be kerim, hiç sana kalır mı 3 gün. Dil kursuna gidiyorum haftada 3 gün. hadi 1,5 günü de o yesin. Kulüpteki görevim var 2 gün de o yese. Ee? -0,5 hayata yarım gün borcum var. Dur daha hani okul dersleri ödevler quizlere çalışmalar, afiş tasarımları. Yani kısacası "Mavilerdeyim". En iyisi her şeyi bir kenara atıp doğunun boşverme fikrine batının bakış açısı ile yaklaşmak. Yani, s*ktir etmek.

Kendini çok yoruyorsun diyenler oluyor. Bir kaç işten vazgeçmelisin diyenler oluyor. Ee ne güzel işte boş biri değilsin diyenler oluyor. Yani, çeşit çok. Yalnız kalmak istemiştim geçen sene bir dönem. Onu da beceremedim. Bir de söylüyorum ya, ben çok bahtsız biriyim. Bahtsızlığımı bahtıma yormayı devam ettirmeliyim. Düşünce(yere düşmek), ellerimle yere değmeden kalkabilmeliyim. Bir de boks yapmak istiyorum. Sinirimi alsın diye. Konuş kerim ne diyorsun? "Oğlum zaten yarım gün açığın var hangi ara boks yapacaksın aptal." Haklısın. Dövüne dövüne bir hal oldum zaten. Daha fazla sıkmayayım sizi ben. Bir soru ile ayrılayım aranızdan. Sizce ne yapmalıyım. Yalnız mı kalmalıyım yoksa işlere dört elle sarılıp hepsinin altını üstüne mi getirmeliyim?

2 yorum:

lazanya dedi ki...

çok güzel gidiyorsun, bense bir bok yapmıyorum ve yapmadığım için acı çekiyorum :/

Mühendis'ül Edebiyat dedi ki...

Hiç birinin altından kalkamama endişesi var bende de. Senin acına yakın olmasa da acı çekiyorum az çok ben de.